Prawo Ohma

Prawo Ohma to jedno z najważniejszych praw fizyki, które opisuje związek między napięciem, natężeniem prądu i opornością w obwodzie elektrycznym. Nazwa tego prawa pochodzi od nazwiska naukowca, Georga Simona Ohma. Ohm był niemieckim fizykiem i matematykiem, urodzonym w Erlangen w 1789 roku. Przez większość swojego życia pracował jako nauczyciel matematyki i fizyki, a jego badania skupiały się na elektromagnetyzmie. W 1827 roku opublikował pracę, w której przedstawił swoje odkrycie, które po latach nazwano prawem Ohma. Dzięki jego pracy mamy dziś możliwość lepszego zrozumienia i wykorzystania zasad działania prądu elektrycznego w różnych dziedzinach, takich jak elektronika, energetyka czy elektrotechnika.

Na czym polega prawo Ohma?

Prawo Ohma mówi nam, że w obwodzie elektrycznym napięcie (czyli siła pchająca prąd) jest proporcjonalne do natężenia prądu (czyli ile prądu płynie) i oporu (czyli trudności, jakie prąd ma w przepływie). To znaczy, że jeśli zwiększymy napięcie, to wzrośnie też natężenie prądu, ale tylko wtedy, gdy opór pozostanie stały. Podobnie, jeśli zwiększymy opór, to zmniejszy się natężenie prądu, ale tylko wtedy, gdy napięcie pozostanie stałe. W skrócie, wraz ze wzrostem ilości napięcia, rośnie płynący prąd, jeśli opór pozostanie stały.

Wzór

Wzór na prawo Ohma pozwala na obliczenie wartości oporu, czyli trudności, z jaką prąd porusza się w obwodzie:

R = U/I opór = napięcie / natężenie prądu

We wzorze tym, opór jest wyrażony w omach (Ω), napięcie w woltach (V), a natężenie prądu w amperach (A).