Stopniowanie przymiotników

Stopniowanie przymiotników w języku niemieckim odbywa się podobnie jak w języku polskim. Istnieją trzy stopnie stopniowania: stopień równy (Positiv), stopień wyższy (Komparativ), oraz stopień najwyższy (Superlativ).

Stopień równy (Positiv):

▸ Jest to podstawowa forma przymiotnika, używana do opisywania cech bez porównywania ich z innymi. Przymiotnik zachowuje swoją podstawową formę.

▸Przykład: "groß" (wielki, duży), "schnell" (szybki), "schön" (piękny).

Stopień wyższy (Komparativ):

▸W stopniu wyższym porównujemy dwie rzeczy lub osoby, wskazując, która ma większą lub bardziej intensywną cechę. ▸Przymiotnik jednosylabowy z samogłoską o, a, u otrzymuje przegłos ö, ä, ü.

▸Tworzy się poprzez dodanie do przymiotnika końcówki "-er" lub "-r".

Przykłady: "größer" (większy), "schneller" (szybszy), "schöner" (piękniejszy).

Stopień najwyższy (Superlativ):

▸W stopniu najwyższym określamy, która rzecz lub osoba posiada największą lub najbardziej intensywną cechę w porównaniu do wszystkich innych. ▸Przymiotnik jednosylabowy z samogłoską o, a, u otrzymuje przegłos ö, ä, ü. ▸Jeżeli przymiotnik kończy się na t, d, tz, z, s, ss, ß bądź sch dodajemy końcówkę -esten.

▸W stopniu najwyższym dodaje się końcówkę –ste/-sten, a przed nim wstawia się rodzajnik lub słówko „am”

Przykłady: "am schnellsten" (najszybszy), "am langsamsten" (najwolniejszy), "am schönste" (najpiękniejszy), "am kürzesten" (najkrótszy).

Warto zauważyć, że niektóre przymiotniki posiadają nieregularne formy stopniowania, na przykład:

• "gut" (dobry) → "besser" (lepszy) → "am besten" (najlepszy),

• "viel" (dużo) → "mehr" (więcej) → "am meisten" (najwięcej).

Pamiętajmy również, że w stopniu wyższym i najwyższym przymiotnik może być poprzedzony przez określenie "mehr" (więcej) lub "am meisten" (najwięcej), co dodatkowo podkreśla porównanie intensywności cechy.